به گزارش قدس آنلاین، آیت الله سید احمد علم الهدی در مراسم ظهر شهادت امام جواد که در حرم مطهر رضوی برگزار شد، اظهار کرد: بعد از شهادت امام موسی ابن جعفر درباره امامت امام هشتم اختلاف شد یک عده از شیعیان پذیرفتند و یک عده واقفیه شدند و بر امام موسی ابن جعفر توقف کردند اما بعد از شهادت امام رضا(ع) شیعه یک پارچه به امام جواد(ع) گروید و با اینکه در ظاهر امام جواد(ع) حدود هشت یا ۹ سال سن داشت کوچک‌ترین اختلافی به وجود نیامد.

نماینده ولی‌فقیه در خراسان رضوی خاطرنشان کرد: مامون دید شیعه یک پارچه امام جواد را پذیرفته‌اند و امام جواد مورد تکریم و تعظیم شیعه است دنبال یک شگرد شیطانی بود تا توطئه‌ای علیه امامت و ولایت نسبت به امام جواد اجرا کند تا آن زمان امام به سن ۱۲ سالگی رسیده بود مامون دستور داد امام را از مدینه به بغداد آوردند ام‌الفضل دختر ۹ ساله مامون بود که او را به عقد امام جواد در آورد.

وی افزود: مقصود مامون این بود اگر امام جواد داماد خلیفه عباسی باشد و در لفافه قصر حکومتی قرار بگیرد کاملا در محاصره واقع شده و مسئله امامت ارتباطات کنترل می‌شود و امامت و خلافت در دل قصر خلیفه ایجاد می‌شود و دیگر نقطه و جبهه علیه و ضد خلافت عباسی قرار ندارد برای همین با این سیاست خواست امام را مصادره کند.

آیت الله علم الهدی متذکر شد: امام جواد که جز با پذیرش این ازدواج راه دیگری نداشت به عکس آنکه مامون پنداشته بود امام در قصر محدود خواهد شد اما امام از فرصت دامادی مامون برای توسعه جریان امامت و ولایت و معارف اسلام استفاده کردند و ارتباطات خود را با مردم جوری تنظیم کردند که هیچ دستگاه اطلاعاتی و حکومتی نمی‌توانست امام را مهار و کنترل کند.

نماینده ولی‌فقیه در خراسان رضوی یادآور شد: دقیقا امام جواد از این نسبت استفاده کردند و مسئله به عنوان یک پایگاه قدرت پیش آمد و حضرت این موقعیت را ادامه دادند و مسئله‌ای که وجود داشت این بود که بعد از یکی دو سال مشخص شد ام‌الفضل نازا است و این فرصت دیگری برای ازدواج مجدد امام جواد(ع) ایجاد شد.

وی با اشاره به ازدواج امام جواد با سمانه خاتون، گفت: با این ازدواج مرکز حکومت و قدرتی برای امام به وجود آمد و امام همه مرکز حکومتی خود را از کاخ مامون بیرون آوردند و در خانه سمانه واقع شد که اندرون واقعی و خانه واقعی امام، منزل سمانه شد و در مباحثاتی و مناظرات علمی که در داخل و خارج کشور اسلام داشتند منزل سمانه پایگاه بود و این مسئله برای ام الفضل گران آمد و فکر کرد در زندگی امام جواد دختر خلیفه هیچ کاره است.

آیت الله علم الهدی با بیان اینکه ام الفضل پدر خود را تحریک کرد، گفت: یک روز ام الفضل اینقدر از امام جواد گلایه کرد که مامون شبانه و در حالی که مست بود بر بستر امام جواد شمشیر کشید و شروع کرد بر فرود آوردن شمشیر با این یقین که بدن امام قطعه قطعه شده است اما با عنایت و معجزه خدا امام سالم ماند.

نماینده ولی‌فقیه در خراسان رضوی ادامه داد: این واقعه فرصتی شد برای اینکه امام گفت من امنیت جانی ندارم و از بغداد به مدینه می‌روم و ام الفضل هم مجبور شد همراه امام به مدینه بیاید در مدینه منزل رسمی امام جواد سمانه خاتون فود و ام الفضل یک غریبه بایکوت شده در مدینه ماند و از طرفی ماموران حکومتی حق برخورد ندارند چون امام داماد خلیفه است به همین دلیل امامت توسعه یافت اما عداوت ها ادامه دار بود.

وی یادآور شد: پس از اینکه مامون به درک رفت معتصم خلیفه شد و دید فقط باید با زور و ضرب شمشیر خلافت کند چرا که محبوبیتی ندارد و تمام امکانات فرهنگی، اعتقادات و گرایش قلبی مردم متوجه امامت و ولایت و امام جواد(ع) است برای همین معتصم دستور داد امام جواد(ع) را به بغداد بیاورند و در صدد از بین بردن امام برآمد و برای این منظور هیچ عاملی مستحکم تر از ام الفضل نداشت و طرحی کشیده شد و توسط ام الفضل اجرا شد.

آیت الله علم الهدی با بیان اینکه در میان ائمه مظلومیت دو امام از جمله امام حسن مجتبی(ع) و امام جواد(ع) بیش از بقیه دل را می‌سوزاند، گفت: امام حسین با همه مسائل کربلا، خانمی به نام رباب داشت که یک سال بعد از کربلا زنده نماند او در افتاب می‌نشست و برای امام اشک می‌ریخت. امام حسین همیشه می‌گفت من خانه‌ای را دوست دارم که اسم رباب و سکینه در آن باشد. اما امام جواد(ع) و امام حسن(ع) غیر از دشمنی‌های بیرون خانه باید سر را کنار سر قاتل خود می‌گذاشتند.

نماینده ولی‌فقیه در خراسان رضوی یادآور شد: امام رضا(ع) در دوران نوزادی امام جواد(ع) گاهی مراقبت از نوزاد را خود به عهده داشتند و با لالایی خواندن برای مظلومیت فرزند خود اشک می‌ریختند و می‌گفتند این میوه دل من را با قتل غصب می‌کشند یعنی او را در خانه خود می‌کشند.

منبع: فارس

انتهای پیام/